Skip to main content
• Just War and Just peace
• Islamic Brotherhood and countering Terrorism
• Religious Freethinking, Acceptance of Denominational Ijtihad and Confronting Takfir Extremism
• Islamic Empathy and Sympathy and Avoidance of Tensions and Conflicts
• Mutual Respect between Islamic Denominatins, Observance of the Etiquettes of Difference and Avoidance of Quarrels, Desecration and Insults
• Normalization of relations with the usurping Zionist regime

36th International Islamic Unity Conference

عمار محمد عبد الرحمن: صلح، امنیت و آرامش را به ارمغان می‌آورد/وحدت عامل اصلی تمدن‌سازی است

عمار محمد عبد الرحمن:  صلح، امنیت و آرامش را به ارمغان می‌آورد/وحدت عامل اصلی تمدن‌سازی است

به گزارش ستاد خبری سی و ششمین کنفرانس بین المللی وحدت اسلامی، عمار محمد عبد الرحمن، نائب مسجد انور آدیس آبابا در وبینار هشتم سی و ششمین کنفرانس وحدت اسلامی، ضمن گرامیداشت ایام هفته وحدت گفت:صلح در زبان عربی به معنای سلام است و خداوند آن را به عنوان یکی از نام های خود برگزیده است. وقتی که به جوهر و ریشه رسالت پیامبر اکرم (ص) نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که غایت این رسالت نیز صلح بوده است.

وی ادامه داد: صلح درست در نقطه مقابل جنگ و خونریزی قرار دارد. نقل است که پیامبر(ص) از مخاطبان خود پرسیدند: «آیا می‌خواهید شما را به انجام کاری راهنمایی کنم که بینتان حب و دوستی ایجاد می‌کند»؟ مخاطبان در پاسخ گفتند: «بله یا رسول خدا». ایشان نیز فرمودند:«صلح را در میان یکدیگر ترویج کنید». صلح، امنیت و آرامش را به ارمغان می‌آورد و مایه آرامش و آسایش است.

عبد الرحمن اظهار داشت: آنچه که امت اسلامی را دچار تفرقه و انشقاق می‌کند و قدرت و شوکت آن‌ را از بین می‌برد، جنگ و منازعه و دوری جستن از صلح است. بسیاری از آیات و احادیث در دین اسلام، بر لزوم تحقق وحدت در صفوف امت اسلامی تأکید کرده‌اند. علت هم آن است که وحدت، عامل اصلی قدرت و تمدن‌سازی است و هرآنکس که به ریسمان وحدت چنگ زند، از قدرت و عزت بیشتری برخوردار خواهد بود.

وی خاطرنشان کرد: البته اختلاف نظر در صفوف مسلمانان نیز وجود دارد، اما باید دانست که این اختلاف نظر میان مذاهب، مانعی در مسیر همکاری‌های مشترک و احترام متقابل نیست.

نائب مسجد انور آدیس آبابا تأکید کرد: وحدت و اتحاد و همبستگی میان مسلمانان، ثمرات زیادی دارد. از جمله این ثمرات می‌توان به تقویت روابط برادرانه و گسترش محبت در میان مسلمانان اشاره کرد. اهمیت وحدت در زندگی مسلمانان کمتر از اهمیت نماز، روزه، حج، زکات و صدقه نیست و تحقق وحدت یکی از اهداف اصلی دین اسلام به شمار می‌رود.

وی اظهار داشت: اتحاد و دوری جستن از تفرقه و منازعه از واجبات دینی و از ضرورت‌های اجتماعی است و اگر در سلسله آیات و روایات مختلف تأمل کنیم، خواهیم دید که دین اسلام، مسلمانان را به برادری، محبت و همکاری و اصلاح میان مؤمنان، فراخوانده است.بنابراین توجه و اهتمام به وحدت در صفوف امت اسلامی یک واجب شرعی است و آثار بسیار بزرگی برای مسلمانان دارد و به پیشرفت و ترقی آنها کمک می‌کند.

عبد الرحمن اضافه کرد: واقعیت این است که عدم وجود برادری، محبت و وحدت در میان مسلمانان، عامل تمامی مشکلات است. همانطور که ادای فرایض، نقش مهمی در تزکیه نفس دارند، پایبندی به وحدت نیز نقش مهمی در تزکیه امت اسلامی و تقویت قدرت آن خواهد داشت. اگر امت اسلامی یک امت قوی و مقتدر باشد، آنگاه می‌تواند دیگر امت‌ها را نیز به دین اسلام دعوت کند. بنابراین اهمیت پایبندی به وحدت کمتر از اهمیت برپایی دین نیست و این دو در کنار یکدیگر معنا و مفهوم پیدا می‌کنند. دوری کردن از تفرقه نیز یکی از فرائض محسوب می‌شود و مسلمانان باید به آن پایبند باشند. هرکجا که تفرقه و منازعه بیشتر شود، پایبندی به دین و شریعت اسلامی کمتر می شود.

وی خاطرنشان کرد: در حال حاضر، امت اسلامی به شدت نیازمند تحقق وحدت واقعی است؛ وحدتی که کشورهای غنی و فقیر اسلامی را به یکدیگر متصل می‌کند. لازم است کشورهای اسلامی به یکدیگر خدمت کنند و اینگونه نباشد که به صورت گزینشی مسیر کمک به همدیگر را در پیش گیرند.در امت اسلامی باید به گونه‌ای عمل کنیم که هیچکس در هیچ نقطه‌ای از جهان، جرأت و جسارت تعرض به فرد مسلمان را نداشته باشد.

نائب مسجد انور آدیس آبابا گفت:وحدت با ایمان به خداوند و اطاعت و پیروی از او و پیامبرش و کنار گذاشتن مسائل اختلافی میان مذاهب مختلف اسلامی محقق می‌شود. مسلمانان دارای مشترکات زیادی هستند، اما تعصب‌گرایی و عدم توجه به وحدت موجب شده است تا بسیاری از علما، خطبا، مبلغان و مدرسان بدون اهتمام به این مشترکات، به مسائل اختلافی دامن بزنند. بنابراین، در چنین شرایطی، مردم نیز مشترکات را فراموش می‌کنند و به سراغ مسائل اختلافی می‌روند و حق و باطل دیگر قابل تمییز از یکدیگر نیستند و اینگونه تفرقه در صفوف امت حاکم می‌شود.