Skip to main content
• Just War and Just peace
• Islamic Brotherhood and countering Terrorism
• Religious Freethinking, Acceptance of Denominational Ijtihad and Confronting Takfir Extremism
• Islamic Empathy and Sympathy and Avoidance of Tensions and Conflicts
• Mutual Respect between Islamic Denominatins, Observance of the Etiquettes of Difference and Avoidance of Quarrels, Desecration and Insults
• Normalization of relations with the usurping Zionist regime

36th International Islamic Unity Conference

رئیس دانشکده علوم انسانی دانشگاه کربلا: اساس وحدت، وضع ساز و کارهای درست برای اجتناب از تفرقه و تنازع است

رئیس دانشکده علوم انسانی دانشگاه کربلا:  اساس وحدت، وضع ساز و کارهای درست برای اجتناب از تفرقه و تنازع است

به گزارش ستاد خبری سی و ششمین کنفرانس بین المللی وحدت اسلامی، حجت الاسلام و المسلمین بلاسم عزیز شبیب الزاملي، رئیس دانشکده علوم انسانی دانشگاه کربلا در وبینار هفتم سی و ششمین کنفرانس وحدت اسلامی، با اشاره به موضوع کنفرانس گفت:سؤال اصلی و اساسی این است: «ما چه راهکارهایی را باید در پیش بگیریم تا بر اساس آن، وحدت اسلامی و پرهیز از تفرقه و تنازع تضمین شود»؟ این اصطلاحات در کتاب خدا و سنت رسول الله (ص) وجود دارند.خداوند متعال در قرآن کریم فرموده است: «وإِنَّ هٰذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وٰاحِدَةً وَ أَنَا رَبُّكُمْ فَاتَّقُونِ».

وی ادامه داد: امت اسلامی بر اساس اصول و شعارهای خود یک امت واحده است؛ حتی اگر اختلافات جزئی میان مذاهب مختلف اسلامی، وجود داشته باشد، اگر مسلمانان از تفرقه و تنازع با یکدیگر بپرهیزند، امت اسلامی به صورت امت واحده باقی خواهد ماند. اسلام همواره مسلمانان را به وحدت و عدم تفرقه، دعوت کرده و بر اساس آیات قرآن کریم، چنگ زدن جمعی به ریسمان خداوند متعال یک اقدام ضروری است که همه باید به آن عمل کنیم. افزون بر این، خداوند متعال ما را از ورود به تفرقه نهی کرده است.

الزاملي خاطر نشان کرد: اگر ما با یکدیگر منازعه کنیم و تفرقه داشته باشیم، آن‌گاه به لقمه‌ای آسان برای دشمنان تبدیل خواهیم شد. در چنین شرایطی، اگر دشمن به ما حمله کند، سیطره بر ما برایش آسان خواهد بود و اینجاست که شکست رقم می‌خورد. یک امّت شکست‌خورده که شکاف در صفوف آن رخنه کرده است، از هیچ چیز برخوردار نخواهد بود؛ نه صنعت خواهد داشت و نه کشاورزی. چنین امتی نخواهد توانست از ثروت‌های طبیعی نظیر ثروت‌های نفتی و معدنی و ظرفیت انسانی خود بهره‌برداری کند.

 وی افزود: شاید در یک سرزمین اسلامی ثروتی باشد و در سرزمین دیگر، ثروتی متفاوت. اما اگر مسلمانان با یکدیگر متحد باشند، می‌توانند از تمامی این ثروت‌ها و نه جزئی از آنها، استفاده کنند. اینجاست که پیشرفت رقم می‌خورد و دشمن دیگر قادر به سرقت ثروت‌های‌مان نخواهد بود. اگر ما با یکدیگر منازعه کنیم، دشمن در صفوف‌مان وارد می‌شود. قطعا دشمن برای ما خیر نمی‌خواهد و تنها به منافع و مصالح خود اهتمام دارد و نمی‌توان انتظار داشت دشمن به وحدت و منفعت و یا به پیشرفت ما، اهمیت بدهد.

الزاملی گفت: متأسفانه برخی کشورهای اسلامی دست دوستی به دشمن دادند و امروز وضعیت آنها کاملا واضح است. در این کشورها نه کارخانه‌ای وجود دارد و نه کارگاهی و نه چیزی به نام تولید. دشمن، این کشورها را تحت سیطره خود درآورده است. با این حال، دشمن بر کشورهایی که از هیمنه استعماری دور شدند، هیچ سیطره‌ای ندارد. بنابراین لازم است، همه ما با یکدیگر متحد شویم و به اطاعت و پیروی از خداوند متعال بپردازیم و از تفرقه دوری کنیم.

رئیس دانشکده علوم انسانی دانشگاه کربلا تصریح کرد: به خوبی می‌بینیم اتفاقاتی که برای برخی مسلمانان در بعضی از کشورها رخ می‌دهد، عمدتا ریشه در مسائل اقتصادی و عدم حمایت مالی از آنها [مسلمانان] دارد. به عنوان مثال، مسلمانان میانمار همواره تحت شدیدترین ظلم و ستم قرار می‌گیرند. در شرق آسیا نیز وضعیت به همین صورت است. این مسلمانان از ظلم و کشتار رنج می‌برند. علت چیست؟ عامل اول، دشمنی دشمنان با اسلام، عامل دیگر، ضعف اقتصادی و کم بودن تعداد مسلمانان و عامل آخر، عدم اتحاد دیگر مسلمانان برای حمایت از آنها است.

وی اضافه کرد: اگر همه مسلمانان از این افراد [مسلمانان تحت ظلم و ستم] با پول، سلاح و اندیشه حمایت می‌کردند، امروز اوضاع‌شان به این صورت نبود. از سوی دیگر، ممکن است تأثیر تنازع و تفرقه در صفوف امت اسلامی، در حوزه‌های اقتصادی و اندیشه‌ای این امت تأثیرگذار باشد؛ درست مانند آنچه که در عراق، یمن و حتی فلسطین مشاهده می‌کنیم.

الزاملی گفت: سؤالی که اینجا مطرح می شود، این است که چرا اروپا بر ما پیروز شد؟ در پاسخ باید گفت: در اروپا ساختارهای مختلف، قومیت‌ها، فرقه‌ها و طرفداران گرایش‌های مختلف در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند و همه آنها در ذیل نام «شهروندی» با یکدیگر متحدند.طبق قوانین اروپایی، اگر این شهروندان به منافع و مصالح کشور خود آسیب برسانند، باید محاکمه و مجازات شوند. با این حال، این فرایند در کشورهای اسلامی برعکس است.اگر کسی به دنبال تفرقه‌افکنی برود، مردم با او همراهی می‌کنند. طبیعی است که شکست در اینجا رقم می‌خورد.

وی در پایان اظهار داشت: توصیه می‌کنم کنفرانس وحدت اسلامی کارگروه‌هایی را به منظور جست و جوی راهکارها و ساز و کارهای تحقق وحدت اسلامی مشخص کند. از این طریق می‌توانیم به وحدت برسیم و از تفرقه و تنازع که ما را به سمت ناکامی و شکست سوق می‌دهد، در امان باشیم. بنابراین اساس وحدت، وضع ساز و کارهای درست برای اجتناب از تفرقه و تنازع است.