سلفی‌گری با گسترش دیدگاه احمدحنبل و عقاید ابن‌تیمیه پایه‌ریزی شد. بعدها تفکرات تکفیری محمدبن‌عبدالوهاب، دهلوی و رشید رضا ضمیمه گشت و افرادی چون حسن‌البناء و سیدقطب، باعث ایجاد حرکت‌های تکفیری گردید که به ظهور القاعده، داعش، النصره و... انجامید و با مبانی افراطی، بدور از عقلانیت مملو از تحجر ظاهرگرایانه، بر خلاف استدلالات فقهی، نهایتا با خشونتی تحت نام جهاد، چهره‌ای خشن به اسلام بخشید.
مستندات، فرضیه: این مقاله با بیان مبانی نظری تکفیرگرایی، سعی در اثبات نادرستی آن‌ها با معیارهای فقهی شیعه و سنی دارد، با فرض اینکه تشرف به اسلام با شهادتین کافیست و رابطه‌ایمان و عمل تشکیکی بوده، تکفیر مسلمان به سادگی میسر نیست. فتوای جهاد، محتاج تفقه است و حذف تعقل در استفاده مقدس‌مآبانه‌ایات و روایات، مخرب می‌باشد.
روش تحقیق؛ کتابخانه‌ای همراه با تحلیل محتوی بوده، جمع‌آوری مطالب با بررسی آثار دانشمندان و بهره‌گیری از قرآن و روایات است.
نتایج و آثار: اسلام، دین رأفت و محبت است و گسترش آن نیز بر همین اصل استوار می‌باشد. مبانی تکفیری با روح اسلام سازگار نبوده، نه تنها در پیشبرد آن موثر نیست، بلکه تیشه به ریشه آن می‌زند.
المؤلفون:
سید محمد حسن وحیدی
المستخلص:
الكلمات الرئيسية:
تکفیر، افراطی گری، تعقل، خشونت