طلال حاطوم، عضو جنبش امل لبنان اظهار داشت: همکاری با یکدیگر تنها منحصر در یک دین و مذهب خاص نیست. هرآن کس که به زندگی انسانی ایمان دارد باید بداند که همکاری با انسان‌ها یک اصلِ فرا مذهبی است.
به گزارش ستاد خبری سی و هفتمین کنفرانس بین المللی وحدت اسلامی، عضو جنبش امل لبنان در وبینار سی‌وهفتمین کنفرانس وحدت اسلامی، برگزاری این کنفرانس را نشان‌دهنده اهتمام ویژه به مسائل امت اسلامی دانست.
وی با بیان این که عوامل مختلف و متعددی وجود دارد که انسان‌ها را به یکدیگر مرتبط می‌سازد، تصریح کرد: برخی از عوامل، پیوندهای عمیقی را میان انسان‌ها برقرار می‌سازد که ازجمله آن‌ها می‌توان به پیوندهای خونی، خویشاوندی، نژادی، زبانی و دینی اشاره کرد. انواع و اقسام پیوندهای مختلف وجود دارد که موجب می‌شود تا انسان‌ها بر پایه و اساس آن‌ها با یکدیگر همکاری داشته باشند و بتوانند اهداف مشترک‌شان را محقق سازند.
این اندیشمند لبنانی خاطرنشان کرد: «انسانیت» اولین عاملی است که می‌تواند انسان‌ها را به یکدیگر پیوند دهد. بسیاری از آیات قرآن کریم، انسان‌ها را به همکاری و هم‌افزایی با یکدیگر و نزدیکی به هم فراخوانده است. این آیات شریفه جملگی حکایت از ضرورت همکاری و همبستگی انسان‌ها با یکدیگر دارند.
وی در این باره توضیح داد: از این رهگذر است که انسان‌ها می‌توانند به اهداف خود ازجمله برقراری امنیت، صلح و زندگی مسالمت‌آمیز دست پیدا کنند. در این فرایند، افراد مختلف در جامعه هریک متناسب با ظرفیت‌ها، توانمندی‌ها و امکاناتی که در اختیار دارد، مسئولیتی را بر دوش می‌گیرند.
طلال حاطوم ادامه داد: در چنین جامعه‌ای به انسان‌سازی بر اساس ارزش‌های آسمانی اهتمام ورزیده می‌شود.
وی با بیان این که نیکی و پرهیزگاری از جمله اموری است که انسان‌ها را با یکدیگر متحد می‌سازد و صفوف‌شان را یکپارچه می‌کند، گفت: نیکی و پرهیزگاری از اموری است که موجب از بین رفتن عوامل فساد، اختلاف، منازعه و تضاد می‌شود. از این رهگذر، انسان‌ها قادر خواهند بود بر امیال و شهوات خود فائق آیند.
عضو جنبش امل لبنان در ادامه به ضرورت همکاری میان مسلمانان اشاره کرد و اظهار داشت: همکاری به معنای کمک به دیگران در دستیابی به حق است. پیامبر اکرم (ص) جامعه را به یک پیکر واحد تشبیه کرده‌اند تا بدین ترتیب، فرزندان یک جامعه اسلامی معنا و مفهوم اصلِ همکاری را بدانند و بتوانند اخوت، برادری، محبت و روحیه فداکاری را در دل‌ها و قلب‌هایشان نهادینه سازند.
وی خاطرنشان کرد: پیامبر اکرم (ص) در جایی دیگر می‌فرمایند: «ما آمَنَ بي مَن باتَ شَبْعانَ و جارُهُ طاوِيا، ما آمَنَ بي مَن باتَ كاسِيا و جارُهُ عارِيا» (به من ايمان نياورده است آن كه شب سير بخوابد و همسايه اش گرسنه باشد. به من ايمان نياورده است آن كه شب پوشيده بخوابد و همسايه اش برهنه باشد). این موضوع، بسیار مهم است، زیرا شامل حال تمامی جوامع اسلامی و غیر اسلامی در حوزه‌های مختلف فرهنگی، سیاسی و اقتصادی می‌شود. واقعیت این است که دین اسلام توانست مفهوم همکاری را از یک دایره تنگ خارج ساخته و آن را فراگیر سازد.
این اندیشمند لبنانی ادامه داد: همکاری میان انسان‌ها هیچ حد و مرزی نمی‌شناسد. کشورهای فقیر، ثروتمند، قوی و ضعیف همگی می‌توانند با یکدیگر همکاری داشته باشند و منافع‌شان را محقق سازند.
وی کمک به مظلوم در مقابل ظالم را یکی از عرصه‌های همکاری انسان‌ها با یکدیگر دانست و اظهار داشت: همکاری با یکدیگر تنها منحصر در یک دین و مذهب خاص نیست. هرآن کس که به زندگی انسانی ایمان دارد، باید بداند که همکاری با انسان‌ها یک اصلِ فرا مذهبی است. این همکاری می‌تواند در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی، تجاری، آموزشی، تربیتی و تجربی باشد.
طلام حاطوم در ادامه سخنان خود تصریح کرد: اینجا می‌خواهم توجه شما را به پیروزی‌ای که دولت، ملت جمهوری اسلامی ایران در سایه رهبری « آیت الله علی خامنه‌ای» در عرصه مبارزه با تحریم‌های ظالمانه محقق ساختند، جلب نمایم. این پیروزی از رهگذر همکاری اقشار مختلف جامعه با یکدیگر محقق شد و ایران توانست تحریم‌های ظالمانه را که قدرت‌های خارجی بر آن اعمال کردند، شکست دهد.
وی در این باره توضیح داد: قدرت‌های جهانی به دنبال نابود کردن توانمندی‌های ایران و ممانعت از بهره‌برداری آن از ظرفیت‌ها و امکاناتش بودند؛ اما به هدف خود نرسیدند. این اصرار رهبران ایران و مردم این کشور بر برخورداری از حق خود در پیشرفت بود که دیوار تحریم‌ها را درهم شکست.
وی در پایان سخنان خود تاکیدکرد: این همکاری نباید فقط منحصر در حکومت‌ها، رهبران سیاسی و نهادهای رسمی باشد بلکه باید فراتر رود و اقشار مختلف ملت‌ها را در برگیرد. در این میان، همکاری نسل جوان با یکدیگر اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا دولت‌های استعماری و امپریالیستی برای غربی‌سازی این جوانان و فاصله انداختن میان آن‌ها و تاریخ واقعی‌شان تلاش می‌کنند. دشمنان تلاش دارند مفاهیمی نظیر خودخواهی و فردگرایی را در جوانان نهادینه سازند و آن‌ها را تنها به امور مادی مشغول کنند. بر این اساس، ضروری است که کنفرانس‌ها، همایش‌ها و گردهمایی‌هایی نیز برای تشویق و ترغیب جوانان به ایستادن در کنار جوامع‌شان و کمک به رشد و نمو آن‌ها، اختصاص داده شود.
