پژوهش حاضر با هدف شناسایی و تببین نشانگرهای اخلاقی در سیره علوی براساس نامه های نهج البلاغه به منظور پیشگیری از اختلافات و تنشهای اجتماعی انجام گرفته است. این پژوهش به روش کیفی با رویکرد تحلیل مضمون به شیوه قیاسی به جستجوی مضامین مرتبط با این مؤلفه ها در متن 79 نامه از نامه های حضرت علی(ع) که در نهج البلاغه ذکر شده اند، انجام پذیرفت. در این پژوهش یافته های حاصل از پژوهش در مرحله ابتدایی 1279 مضمون بود که بعد از حذف کدهای مشترک و اضافه در مرحله دوم 1211 مضمون استخراج شد و در نهایت 135 مضمون کلیدی، 32 مضمون یکپارچه و 2مضمون کلان در خصوص آموزه های اخلاقی معرفی شد. نتایج حاصل شده در قالب ماتریس مضامین و شبکه مضامین تحلیل گردید و نشانگرهای هنجارهای اخلاقی عبارتند از: اجتماعی، فردی، دینی، آموزشی،خانوادگی، مدیریتی، مالی و نشانگرهای هنجارهای رفتاری عبارتند از : اجتماعی، فردی، دینی، آموزشی، مدیریتی ، و مالی از ماتریسها این نتیجه حاصل شد که در در بخش ارتباط میان دو مؤلفه اخلاق نظری و اخلاق عملی بیشترین ارتباط میان نشانگرهای اجتماعی، فردی، دینی، خانوادگی، از مؤلفه هنجارهای اخلاقی و شاخص فردی از مؤلفه رفتار اخلاقی، برقرار می باشد و در نهایت با توجه به شاخصهای پژوهش ازائه شده ، پیشنهادانی ارائه شد.
Author(s):
ستاره موسوی
Abstract:
Keywords:
اخلاق، علوی، هنجار، اخلاقی، نهج البلاغه، اختلافات اجتماعی