Skip to main content
• Just War and Just peace
• Islamic Brotherhood and countering Terrorism
• Religious Freethinking, Acceptance of Denominational Ijtihad and Confronting Takfir Extremism
• Islamic Empathy and Sympathy and Avoidance of Tensions and Conflicts
• Mutual Respect between Islamic Denominatins, Observance of the Etiquettes of Difference and Avoidance of Quarrels, Desecration and Insults
• Normalization of relations with the usurping Zionist regime

37th International Islamic Unity Conference

آیت الله غروی در وبینار سی و هفتمین کنفرانس وحدت؛ پایبندی به برادری اسلامی، به جای آوردن بندگی خداوند است

آیت الله غروی در وبینار سی و هفتمین کنفرانس وحدت؛ پایبندی به برادری اسلامی، به جای آوردن بندگی خداوند است

آیت الله محمد هادی یوسفی غروی، محقق و مورخ معاصر کشورمان تاکیدکرد: پایبندی به برادری اسلامی و ایمانی توسط مؤمنان و مسلمانان به منزله به جای آوردن بندگیِ خداوند متعال است.
به گزارش ستاد خبری سی و هفتمین کنفرانس بین المللی وحدت اسلامی، آیت الله محمد هادی یوسفی غروی، محقق و مورخ معاصر کشورمان در وبینار سی‌وهفتمین کنفرانس وحدت اسلامی تصریح کرد: شایسته است، انسان مؤمن به خداوند، مؤمن به پیامبر اکرم (ص) و کتابِ نازل‌شده بر ایشان، از آنچه در این کتاب آمده است، پیروی کند.

وی در این باره توضیح داد: خداوند حداقل در دو آیه از آیات قرآن کریم، مسلمانان را به برادری اسلامی و ایمانی دعوت کرده است؛ آنجا که فرمود: «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ» (در حقیقت، مؤمنان با یکدیگر برادرند) اما برخی در امت اسلامی به این ندای الهی هیچگونه توجهی ندارند و متأسفانه هیچ تلاشی برای پیروی از آن نمی‌کنند.

آیت الله غروی اظهار داشت: این اتفاق درحالی رخ می‌دهد که پایبندی به برادری اسلامی و ایمانی توسط مؤمنان و مسلمانان به منزله به جای آوردن بندگیِ خداوند متعال است و با کمال تأسف، می‌بینیم برخی ادعای بندگی خداوند تبارک و تعالی را می‌کنند و مدعی پیروی از رسول خدا (ص) و کتابِ نازل‌شده بر ایشان هستند، اما در عمل به دستورات الهی در خصوص برادری اسلامی عمل نمی‌کنند.

وی با بیان این که دعوت به برادری اسلامی و ایمانی همراه با اقتضائات و مستلزماتش یک دعوتِ الهی، ربانی و قرآنی است، گفت: این دعوتی است که بر پیامبر اکرم (ص) وحی شد. پیامبر اکرم (ص) در همین مسیر حرکت کردند و ائمه اطهار (ع) نیز بعد از ایشان در همین راه گام برداشتند».

این مورخ مسلمان در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت: در «نهج البلاغه» آمده است که حضرت علی (ع) در نامه خود خطاب به «مالک اشتر» نوشتند؛ «النّاسُ صِنْفَانِ؛ إمَّا أَخٌ لَكَ فِي الدِّينِ وَ إِمَّا نَظِيرٌ لَكَ فِي الْخَلْقِ» (مردم دو گروهند يا در دين با تو برادرند و يا در آفرينش [یعنی انسانیت] با تو برابر). بر اساس این فرمایشِ حضرت علی (ع) ما معتقدیم که باید دایره برادری اسلامی و ایمانی را گسترش دهیم و آن را به برادری میان انسان‌ها و بشریت بسط دهیم.

وی ادامه داد: اکنون اگر منطق امیرالمؤمنین (ع) و نیز تفکر ایشان اینچنین بود، پس منطق ما در قبال برادری ایمانی باید چگونه باشد؟ منطق کسانی که ادعا می‌کنند از شیعیان و پیروان امیر المؤمنین (علیه السلام) هستند، باید چگونه باشد؟ منطق کسانی که ادعا می‌کنند، پیرو اهل بیت (علیهم السلام) هستند، باید چگونه باشد؟