به گزارش ستاد خبری سی وششمین کنفرانس بین المللی وحدت اسلامی، عبدالقادر بهجت آلوسی، رئیس شورای علمای پیوند محمدی (ص) در وبینار ششم سی و ششمین کنفرانس وحدت اسلامی اظهار داشت:ایام فرخنده میلاد حضرت محمد (ص) هر ساله یادآور وحدت امت اسلامی است. یادآور این است که ما یک ملت هستیم، پیامبر، قرآن و قبله مشترک داریم و این نقطه اشتراک ها از ما امتی قوی در ایمان، توانمندی‌ها و تاریخ در بین سایر امت ها ساخته است.
وی ادامه داد: قرآن برنامه ای است که خداوند برای رستگاری ما فرستاده است.بر اساس آن ما باید این وحدت را حفظ کنیم و به آن برگردیم، دلایل نفاق و تفرقه را شناسایی کنیم و به حداقل برسانیم و همگی به ریسمان الهی چنگ زنیم.
رئیس شورای علمای پیوند محمدی (ص) خاطرنشان کرد: توحید و قرآن از مسائلی است که در مورد آن اختلاف نظر نداریم و در این امر که قرآن رابط بین ما و خداوند است، در ذات شریف و مطهر رسول اکرم (ص)، در مسئله اهل بیت (ع) و خاندان مطهر پیامبر (ص) و ...اتفاق نظر داریم.
وی ادامه داد: حبل الله و ریسمان الهی یک تعبیر نمادین، برای رسیدن به آنچه خواسته خداوند است، می باشد. از طریق نهاد های علمی و فرهنگی می توان به مباحث مشترک رسید و آن را به عنوان ریسمان الهی که همگی باید به آن تمسک جوییم، معرفی کرد.
آلوسی اظهار کرد: هر آنچه منشأ تفرقه است را باید ریشه کن و یا درمان کرد؛ امروزه آحاد امت اسلامی نياز به این وحدت مقدس و بزرگ که در واقع عزت مؤمنان و امت اسلامی است، دارد.
وی افزود:امروز امت نیازمند کسانی است که در مسیر وحدت قدم بردارند، امت اسلامی مانند یک کشور واحد نیاز به سیاست و اقتصاد یکپارچه و فرهنگ و مفاهیم مشترک دارد.این امت همچنین برای مواجهه با چالش های بیرونی نیازمند یک الگوی نمونه است.
رئیس شورای علمای پیوند محمدی (ص) گفت:عصر نبوت رسول اکرم (ص) دوره ای بدون اختلاف و مصداق وحدت اسلامی بود که بین قلوب مسلمین الفت ایجاد شد. این عصر الگو و نمونه ای برای امت محمدی است، چرا که بر اساس وحی خداوند و رسولش استوار شده بود.وجود پیامبر اکرم (ص) و وجود وحی از جانب پروردگار در آن زمان باعث استقامت مؤمنین و الفت قلب هایشان می شد.
وی افزود: در آن عصر مؤمنان در عقیده، عبادت، جهاد، روابط بیرون از امت و در کلیه امور یکپارچه بودند؛ اختلافی در اسلام اولیه وجود نداشت و اگر دچار اختلافی شد، این اختلاف بعدها شکل گرفت.این الگو قابلیت این را دارد که مجددا مورد بررسی و بازنگری قرار گیرد.
