آیت الله سید علی حسینی اشکوری، نماینده مجلس خبرگان رهبری، صبح شنبه اول آبان ماه در پانزدهمین وبینار سی و پنجمین کنفرانس بین المللی وحدت اسلامی، طی سخنانی با بیان اینکه یکی از برکات جمهوری اسلامی، هفته وحدت و ابتکار برپایی این هفته است، گفت: این ابتکار در مقابل هجمه دشمنان و مخالفین جامعه اسلامی و وحدت مسلمین و در برابر اندیشه های تفرقه افکنانه بعضی از جهال بسیار اهمیت دارد.
وی افزود: یکی از مسائلی که درخور التفات است، مسئله تکفیر است که در جامعه اسلامی متاسفانه رواج دارد. آثاری بر این مقوله تکفیر مترتب است. بخشی از آثار در حد مناقشه و گفت و گو است و آثار عملی خارجی چندانی ندارد اما بر بخشی دیگر، آثار خارجی زیادی مترتب می شود، از جمله اقدامات خشونت بار که موجب هدر رفتن اموال و نوامیس مسلمین و جان آنهاست.
وی ادامه داد: همانطور که برای ایمان و اسلام مراتبی هست، برای کفر هم مراتبی هست. مثلا اگر قائل به نجاست کفار باشیم، حتی قائل به جان آنها و خون آنها هستیم که اینها مراتب خاصی از کفر است. اما اینطور نیست که اگر یک مسلمان افکار مسلمان دیگر را همخوان و متناسب با افکار خود نبیند، او را حمل بر کفر بکند. این مسئله ای بسیار مهم است.
حسینی اشکوری افزود: در آیات و روایاتی که از پیغمبر صلوات الله علیه و ائمه (ع) رسیده به وضوح آمده است که برای کفر مراتبی هست. کفر یعنی پوشاندن و نادیده گرفتن. حال اینکه منشأ آن هرچیزی می تواند باشد، چه از روی کم بودن معرفت و چه از ناحیه لجاجت و عناد و این قبیل مسائل باشد. وقتی که حقیقتی را نادیده بگیرید، نسبت به نادیده گرفتن آن واقعیت، کفر ورزیده اید. بر همین اساس کسانی که نعمت های خداوند تعالی را نادیده می گیرند، می گویند کفر نعمت کرده است.
وی خاطرنشان ساخت: علما و بزرگان و کسانی که ناصح و خیرخواه هستند اولا باید خودشان حقیقت را دریابند، سپس برای پیروان و مردم خودشان توضیح دهند و جلوی کج روی ها را بگیرند. وظیفه علما و بزرگان چنین است.
اشکوری تاکید کرد: پیروان اهل بیت و پیروان سایر مذاهب باید بدانند که تکفیر کردن یکدیگر امر درستی نیست. اینها مسلمان هستند و احکام اسلام بر آنها مترتب است و در حدیثی که فریقین نقل کرده اند «من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتة جاهلیة.» این مسئله اصل امامت به قدری مورد اهمیت است که فریقین نقل کرده اند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: مسئله تکفیر در جامعه اسلامی مسئله پیچیده ای است. مسلمانان نباید به یکدیگر چوب تکفیر بزنند و احکام خشونت آمیز و مجازات های شدید برای یکدیگر جاری کنند. این کار اشتباه است و علما و بزرگان باید این مسئله را تبیین کنند.
