عماد حمرونی، عضو هیئت علمی دانشگاه و تحلیل‌گر سیاسی از کشور فرانسه در سخنان خود در وبینار روز اول کنفرانس وحدت اسلامی گفت: دین اسلام، یک دین گروهی و جمعی است. پیامبر(ص) از همان ابتدای رسالت، اولین گروه مسلمان شامل امام علی(ع) و حضرت خدیجه را تشکیل داد. سپس در وهله دوم، اصحاب دیگری در مکه پیدا کرد و ۱۳ سال بعد به مدینه رفت.شاهدیم که همین که گروه اول یعنی گروه مکه تشکیل شد، پیامبر تلاش کرد برادری میان این افراد شکل بگیرد. زمانی هم که این گروه به مدینه مهاجرت کردند، دو دسته شکل گرفت؛ مهاجرینی که از مکه می‌آمدند و انصاری که در مدینه میزبان مهاجرین شده بودند. در این زمان هم که گروه گسترده‌تر شد و یک جمعیت مسلمان قابل توجه شکل گرفت، باز هم پیامبر ابتکار عمل را به دست گرفت و بین مهاجرین و انصار پیوند برادری ایجاد کرد. البته در همه این مراحل برادر پیامبر، امام علی(ع) بود.
او در ادامه به مسئله جایگاه و اهمیت برادری در معنویات اسلامی اشاره کرد و گفت: اگر برادری دینی و معنوی نداشته باشیم، نمی‌توانیم مسلمان خوبی باشیم و این امری بسیار کلیدی در سیر ایمان یک مسلمان است. متاسفانه با گذر زمان این روحیه و تفکرِ برادری جایش را به جنگ قدرت داد. مسلمانان به گروه‌های مختلف قومی تقسیم شدند، عرب، فارس، ترک، اَمازیغ، بربر و غیره. چند گروه و مکتب فکری شکل گرفت که شامل شیعه‌ها و سنی‌ها شدند و این‌ها هرکدام به چند شاخه تقسیم شدند و در نهایت چیزی باقی نماند جز جدایی و پراکندگی. افتراق بزرگ در اسلام زمانی پیش آمد که متاسفانه امام علی مجبور شد با گروه‌های فرقه‌ای و حزبی مبارزه کند که از همان ابتدا این زنجیره برادری میان مسلمان‌ها را پاره کردند. خوارج از این جمله بودند و نیز افرادی که به خاطر قدرت به جنگ امام علی(ع) رفتند. بعدها نیز شاهد کربلا و جنگ علیه اهل بیت پیامبر بودیم. در حالی که اهل بیت پیامبر و قرآن نماد اتحاد اسلامی و برادری اسلامی هستند. بنابراین باید اتصال میان خانواده پیامبر و قرآن را می‌شکستند و تا حدی هم موفق شدند و اولین شکستگی به وجود آمد. بعد از آن باید هرگونه پیوند برادری میان مسلمانان را می‌شکستند که ساختن گروه‌ها، فرقه‌ها و غیره را به اسم اجتهاد شروع کردند. یعنی هربار مکتبی و مذهبی اسلامی به وجود می‌آید. اسم مجمع حاضر نیز از این جهت مجمع تقریب مذاهب است که متاسفانه همین فرقه‌ها منجر به افتراق در اسلام شده‌اند.
حمرونی افزود: بنابراین نقش ما امروز این است که به اتحاد اسلامی بازگردیم و برای بازگشت به اتحاد اسلامی راهی جز راه برادری وجود ندارد، یعنی ایجاد سازوکار و سامانی که میان مسلمانان، گروه‌ها و ملت‌های مختلفی که امت اسلامی را شکل می‌دهند، برادری بیاورد. این امت امروز دردمند است و بیش از پنج قرن است که از پی همه جنگ‌هایی که از سر گذرانده و استعمار غربی وحشیانه درد می‌کشد. از این رو شاهدیم که امروز فلسطین اشغال شده، بخشی از سوریه اشغال شده و نیز جنگ‌های متعددی رخ داده که در نتیجه مبارزه با گروه‌های تکفیری است که از مناطق مختلف می‌آیند. پس این مسئله، یعنی شکستِ متفکران جهان اسلام، دانشمندان و سیاستمدارانِ امت اسلامی در مسیر ایجاد برادری.
او در ادامه اظهار داشت: متاسفانه استعمار موفق شده است از پراکندگی و اختلافات ما و شکستگی که در تاریخ ما وجود دارد، بهره‌برداری کند. بنابراین باید هر اثری از آن افتراق و اختلاف را بزداییم. معنای این حرف رها کردن فرهنگ عمومی خودمان نیست، هر ملتی فرهنگ و نوع تفکر خاص خودش را دارد اما باید به پیوند برادری‌مان بازگردیم. خداوند رحمان در آیات ۹ و ۱۰ سوره حجرات می‌فرماید: « اگر دو طایفه از اهل ایمان با هم به قتال و دشمنی برخیزند، شما مؤمنان بین آنها صلح برقرار دارید و اگر یک قوم بر دیگری ظلم کرد، با آن طایفه ظالم قتال کنید تا به فرمان خدا باز آید، پس هر گاه آن قوم به حکم حق برگشت، با حفظ عدالت میان آنها را صلح دهید و همیشه (با هر دوست و دشمنی) عدالت کنید که خدا بسیار اهل عدل و داد را دوست می‌دارد.» این آیه نشان می دهد برادری و اتحاد تا چه حد مهم است که خداوند در قرآن کریم می‌فرماید، اگر بین خودتان جنگی شد، راه صلح را با رعایت عدالت پیدا کنید.
این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه طبق دستور خداوند باید جنگ را تمام کرد، افزود: خداوند در قرآن می‌فرماید: « به حقیقت مؤمنان همه برادر یکدیگرند پس همیشه بین برادران ایمانی خود صلح ایجاد کنید و خداترس و پرهیزکار باشید، باشد که مورد لطف و رحمت الهی قرار گیرید». «از خدا بترسید» یعنی انسان در ذهن و نگاهش خواه فردی، خانوادگی و محلی باشد، خواه منطقه‌ای و ملی، اهمیت برادری را بداند و این نشانه ترس از خداست. برادری یک اولویت ضروری است، باید از تاریخ جنگ در اروپا عبرت گرفت که هزاران و میلیون‌ها نفر در اروپا در جنگ جهانی اول و دوم کشته شدند اما در نهایت قدرت پیدا کردند تا با هم اتحادیه اروپا را بسازند.
از این رو ما هم می‌توانیم به عنوان مسلمان، اتحادیه ملت مسلمان را بسازیم. باید به‌عنوان روشنفکر، دانشمند، پژوهشگر، سیاستمدار و روحانی در سخنرانی‌هایمان به برادری توجه کنیم. باید بیندیشیم که چطور می‌توانیم سازمان‌هایی برای ایجاد برادری بسازیم و پیوندها را با تفکر تکفیری قطع کنیم. هرگاه بتوانیم تفکر تکفیری را در هم بشکنیم، خواهیم توانست اتحاد اسلامی را برقرار کنیم و به پیشرفت اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و علمی بپردازیم.
