در عصر جمهوري اسلامي مناسبات ايران و اسرائيل بر اساس "مفهوم هویت"، "تهديد وجودي" و "شکل گیری خصم و دگر" قابل تحليل و بررسي مي باشد نخبگان هر دو واحد سياسي در چارچوب اين مفاهيم و گفتمان ها هر از چندي تهديداتي را عليه پيكره سياسي يكديگر ابداع مي كنند تا يك "ما" را در مقابل "آنها" و " درون" در مقابل "برون" قرار دهند و مي توان گفت گاهي اين فرايند اشكال هابزي به خود مي گيرد.با تاكيد بر منازعه طبق فرهنگ هابزي، ايران و اسرائيل بدترين وضعيت را در مورد نيات يكديگر در نظر مي گيرند و فرض مي كنند كه ديگري به مجرد اينكه منفعت اش ايجاب كرد از هنجارها تخطئي خواهد كرد.یافته های پژوهش حاکی از این است که مخالفت با رژیم صهیونیستی و موجودیت آن یکی از دقائق معنایی - هویتی جمهوری اسلامی می باشد.رژیم صهیونیستی و جمهوری اسلامی یکدیگر را به مثابه «خصم» و «دگر» تلقی کرده و سعی در سازماهدهی ائتلاف ها و اتحادهای منطقه ای علیه یکدیگر می باشند.
Author(s):
حسین کریمی فرد
Abstract:
Keywords:
هویت، فرهنگ هابزي، ايران، رژيم صيهونيستی