صلح و وحدت از دیرباز آرمان بشر بوده و با او زاده شده و آرمان فطری اوست. اصول و چهارچوب برقراری صلح و زندگی مسالمت‌آمیز در جوامع و اندیشه‌های مختلف بین‌المللی خصوصاً در جامعه اسلامی از الگوی واضحی پیروی می‌کند و خداوند در قرآن صراحتاً، صلح را خیر معرفی کرده و آن را برتر می‌داند و حضرت علی7 در نهج‌البلاغه اهمیت صلح، مبانی و شرایط برقراری آن را فرموده و مهم‌تر از آن، در شیوه زندگی خود نیز به این اصول پایبند بوده‌اند. صلحی که همواره موردنظر حضرت علی7 بوده، صلحی است که در سایه عدالت به وجود می‌آید، عدالتی که گاهی به بهای جهاد تمام می‌شود. مقاله حاضر به شیوه توصیفی ـ تحلیلی و با منابع کتابخانه‌ای قصد دارد به دو پرسش؛ «شرایط و شاخص‌های صلح عادلانه از منظر نهج‌البلاغه چیست؟ مکتب علوی در مفهوم صلح عادلانه تا چه حدی با مکاتب بین‌المللی و اسلامی هم راستا است؟» پاسخ دهد. آنچه که در نهایت حاصل شده آن است که مکتب علوی چندین هزار سال پیش ترکیبی ناب و کامل از تمام اصول روابط بین‌الملل و صلح عادلانه را عرضه داشته است و این اصول می‌توانند هم در جوامع اسلامی و هم جهانی وحدت و همدلی را به ارمغان آورند.
المؤلفون:
عاطفه پایز، سیما تقی زاده
المستخلص:
الكلمات الرئيسية:
صلح عادلانه، نهج‌البلاغه، شرایط