جهان اسلام در قلمرو جغرافیایی گسترده، با وجود جمعیت‌های انبوه و وجوهات مشترک فراوان مسلمانان، مدیریت تمدنی در عصر اطلاعات(متاثر از اثر پروانه‌ای)، ظرفیت‌هایی را برای همگرایی وکاهش مشکلات مسلمانان نمایان می‌سازد. جمهورى اسلامى ایران از ابتدا در این زمینه قدم برداشته و امام خمینى1 پیشواى پرچمدار این راه بوده اند. سئوال اصلی تحقیق به چیستی و چگونگی مدیریت تمدنی بر عوامل متکثر جهان اسلام می‌پردازد. هدف از تحقیق فوق تبیین نظریه ظرفیت‌بخشی به گفتمان‌هی فرهنگی بین تمدن مادی الهی و علم دینی در قالب مدل‌واره (شش لایه‌ای نوآورانه) می باشد و محققین در پی مشارکت دادن اصاحب‌نظران(هم‌اندیشانه) و سایر اساتید در غنی‌سازی و توسعه بحث و عملیاتی‌کردن توانمندی‌ها برای سودمندی چند جانبه بین سازمان‌های اسلامی می‌باشند. یافته‌های تحقیق ارایه 9 خروجی که در بر گیرنده نوع مدیریت، سازمان‌های متشکله جهان اسلام و نحوه ایجاد همگرایی و مدیریت مطلوب و نیز برخورد با عوامل واگرا می‌باشد. روش تحقیق تحلیلی توصیفی و از جهت فرآیندی سند کاوی و استفاده از نظر نخبگان و دانشمندان مدیریت و اسناد بالا دستی و همچنین آثار و بیانات امامین انقلاب اسلامی است. محققین در این تحقیق در با استفاده از نظریات علمی جدید و ضمن توجه به زمان و مکان و رویکردهای حداکثری جذب و حداقلی دفع بحث را ادامه داده اند که طبعا برای غنی سازی از مبانی و اصول اسلام ناب استفاده شده است. ضمنا نویسندگان با گزینش نخبگان کانونی و انجام مصاحبه‌های حرفه‌ای و تخصصی مدل خود را اعتبار یابی کرده‌اند.
المؤلفون:
علی نجاتبخش اصفهانی، محمدرضا احمدی، سید محمدامین حسینی
المستخلص:
الكلمات الرئيسية:
تمدن، عوامل متکثر، جهان اسلام، واگرایی، همگرایی