از جمله مهمترین مسائل سال‌های اخیر کشور افغانستان، موضوع به رسمیت شناخته شدن مذهب جعفری در قانون اساسی این کشور است که‌این امر موجب خوشبینی هزاره‌ها نسبت به حکومتهای وقت گردیده و منجر به اتحاد و تقریب مذاهب شده است؛ چراکه در سالیان دراز قانون اساسی بر اساس مذهب حنفی تدوین می‌گردیده است و هزاره‌ها از حداقل حقوق برخوردار بوده‌اند، همین امر زمینه‌های نفاق و توطئه‌های دشمنان داخلی و خارجی را فراهم می‌آورد. هدف از این نوشتار تبیین تأثیر به رسمیت شناخته شدن مذهب جعفری در قانون اساسی کشور افغانستان بر وحدت ملی و وحدت با سایر جوامع اسلامی‌از منظر قرآن کریم است. پژوهش حاضر به روش توصیفی ـ تحلیلی و با استفاده از منابع معتبر کتابخانه‌ای گردآوری شده است. نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که قومیت هزاره بعنوان یکی از مهمترین قومیتهای کشور افغانستان نقش مهمی‌در ایجاد وحدت ملی دارد. شاخصه‌های لازم برای ایجاد وحدت در جامعه افغانستان ازجمله؛ اعتصام به حبل‌الله، حفظ ارزش‌ها و اعتقادات یکدیگر، جلوگیری از اختلافات فرقه‌ای و مذهبی و... است و آثار مترتب بر وحدت ملی جامعه افغانستان بر دیگر جوامع اسلامی‌مواردی چون؛ ایجاد امت واحده اسلامی، حفظ امنیت، تقویت قوای دفاعی در برابر دشمن، ایجاد عدالت اجتماعی و... می‌باشد.
المؤلفون:
صدیقه محقق
المستخلص:
الكلمات الرئيسية:
افغانستان، قرآن، هزاره، مذهب جعفری، وحدت، تقریب مذاهب، امت واحده