"در موضوع وحدت اسلامی یکی از موارد مورد اتفاق جهان اسلام بحث مقابله با تروریسم دولتی می باشد که میتواند زمینه مناسبی را در تقریب بین جامعه اسلامی ایجاد کند. اما مهمترین بحث در این موضوع بحث تعریف مناسب از تروریسم دولتی است که باید تعریفی صحیح و مستند از منابع مشترک اسلامی ارائه کرد و برمبنای آن مصداق را در عصر حاضر مشخص نمود.
در ادامه نیز باید با ترقیب فکر فعالان سیاسی، اجتماعی و فرهنگی در همکاری و هم افزایی امت اسلامی و تشکل ¬های اسلامی کوشید تا بتوان اتحاد عملی مناسبی نسبت به اقدامات تروریسم دولتی در در جهان ایجاد کرد.
تروریسم در لغت به معنای هراس‌افکنی و ایجاد وحشت است. این واژه که ریشه فرانسوی دارد، نخستین بار برای توصیف حکومت وحشت ژاکوبن‌ها در جریان انقلاب فرانسه به کار رفت که به‌موجب آن هزاران نفر در جریان مجازات‌های اختصاری کشته شدند و ترس و وحشت گسترده در میان مردم حاکم شده بود.
در چند دهۀ اخیر و به‌ویژه پس از حملات 11 سپتامبر، تروریسم، توجه جدی جامعه جهانی را به خود اختصاص داده و هرروزه شاهد بحث‌ها، پژوهش‌ها و مقالات علمی در این زمینه هستیم؛ اما در این میان، متأسفانه «تروریسم دولتی» به‌عنوان یکی از جنبه‌های مهم تروریسم، کمتر موردتوجه بوده و باوجود استعمال گستردۀ آن در ادبیات سیاسی و حقوقی، همچنان مبهم و فاقد تعریف روشن و پذیرفته‌شده باقی مانده است.
در اینجا تلاش بر این است تا ضمن تعریف تروریسم دولتی در چارچوب حقوقی موجود، دیدگاه‌ها و نظریات اندیشمندان برجسته حوزه تروریسم و انتقادات مطروحه نسبت به آن را موردبررسی قرار دهیم.
ویژگی مهم قاعده حقوقی، الزام‌آور بودن آن است. منشا این الزام و ملاک این مشروعیت، سؤالی است که از دیرباز ذهن اندیشمندان اجتماعی و فیلسوفان حقوق را به‌خود مشغول کرده است. در پاسخ به‌این پرسش، مکاتب مختلف حقوقی دیدگاه‌های متفاوتی دارند. علم حقوق در کلان‌ترین و بنیادی‌ترین تقسیم خود، بر مبنای موضوع به دو شاخه بزرگ، یعنی «حقوق عمومی» و «حقوق خصوصی»، تقسیم شده و براساس قلمرو قاعده حقوقی و ارتباط آن فقط با یک یا چند «دولت ـ کشور»، به دو شاخه «حقوق ملی» (داخلی) و «حقوق بین الملل» (خارجی) تقسیم گردیده است"
المؤلفون:
محمدرضا نستوه، رحیم ابوالحسینی
المستخلص:
الكلمات الرئيسية:
وحدت، حقوق، بین الملل، تروریسم، دولت