ماموستا عبدالرحمن محمدپور، مدرس مدارس علوم دینی آذربایجان غربی تاکیدکرد: برادری و اخوت از مسائلی است که دنیای استکبار تلاش کرده است تا از دنیای اسلام بگیرد.
به گزارش ستاد خبری سی و هفتمین کنفرانس بین المللی وحدت اسلامی، ماموستا عبدالرحمن محمدپور، مدرس مدارس علوم دینی آذربایجان غربی در وبینار سی و هفتمین کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی، با تأکید بر اهمیت بسیار زیاد مسئله وحدت و برادری، درباره تلاش‌های استکبار برای ضربه زدن به جوامع اسلامی از راه‌های مختلف هشدار داد.
ماموستا محمدپور تأکید کرد: آنچه که مهم است و باید بارها و بارها گفته شود و همه امت در راستای آن حرکت کنند، مسئله وحدت و برادری است؛ خداوند متعال نیز به ما امر کرده که در همین راستا قدم برداریم.
وی با اشاره به آیه «واعتصموا بحبل الله» گفت: اعتصام به حبل خداوند و دوری از تفرقه یکی از وظایف بسیار مبارکی است که خداوند برای این امت تعیین کرده است.
مدرس مدارس علوم دینی آذربایجان غربی افزود: وحدت یکی از واجبات و ارکان دین ماست و تفرقه از محرمات و یکی از گناهان کبیره در اسلام به شمار می‌رود.
وی گفت: دین اسلام، انسان را به برادری فرا می‌خواند و زمینه را برای رسیدن به برادری هموار می‌کند.
وی تأکید کرد: یک انسان مومن واقعی همیشه در راستای این برادری و وحدت قدم برمی‌دارد و همیشه تفرقه را عامل بدبختی، ذلت و عقب ماندگی می‌داند و به شدت از آن پرهیز می‌کند.
اسلام، نگاه ویژه‌ای به انسانیت دارد
این عالم اهل سنت با بیان این که انسان‌ها از دید اسلام بسیار مکرم هستند، افزود: نگاهی که اسلام به انسانیت دارد، در هیچ کدام از مکاتب مادی وجود ندارد؛ انسان به حدی در نظر اسلام مهم است که فرد، اصالت یک جامعه را به خود می‌گیرد.«من قتل نفسا بغیر نفس او فساد فی الارض فکانما قتل الناس جمیعا» که می‌فرماید اگر یک انسان بدون اینکه مرتکب گناهی یا قتلی شده باشد یا فساد در روی زمین کرده باشد، کشته شود، همانند این است که تمام انسان‌های روی زمین کشته شده‌اند.
برادری، یک تاکتیک برای رسیدن به اهداف مقطعی نیست
وی افزود: با این نگاه است که مومنان برادر همدیگر می‌شوند، « انما المومنون اخوه» همه مومنان برادر یکدیگر هستند؛ البته، این برادری یک تاکتیک یا روش برای رسیدن به اهدافی مقطعی نیست، بلکه یک اعتقاد است، به صورتی که یک انسان مومن باید خود را برادر و غم خوار همه مومنان و مسلمانان بداند.
ماموستا محمدپور خاطرنشان کرد: با همین رویکرد و با همین برادری بود که هنوز قرنی از اسلام نگذشته بود که نیمی از اروپای امروزی در قلمرو اسلام قرار گرفت و در زیر تابش این نور الهی به آن کمالاتی که انتظار داشتند، رسیدند.
وی در بخش دیگری از سخنان خود درباره تفرقه گفت: تفرقه کلمه منفور و حرکت بسیار زشتی است که باعث ذلت و انحطاط و عقب ماندگی می‌شود و در قرآن نیز به آن اشاره شده است.
وی با بیان این که یکی از معجزات قرآن این است که ما فکر می‌کنیم مصادیقش برای امروز است، خاطرنشان کرد: قرآن می فرماید:« لاتنازعوا فتفشلو و تذهب ریحکم» هرگز دچار تفرقه و تنازع نشوید، آن وقت شکست می‌خورید و همه هیبت و قدرت و صلابت شما از بین می‌رود.
ماموستا محمدپور تأکید کرد: دشمنان اسلام هنگامی‌که عظمت اسلام را در دو مسئله اعتصام بحبل الله و وحدت دیدند، برای از بین بردن این دو بیشتر تلاش کردند. آنها همچنین سعی کردند با رواج فحشا و فساد، معنویت را از جامعه اسلامی بگیرند.
وی ادامه داد: برادری و اخوت نیز از مسائلی است که دنیای استکبار تلاش کرده است تا از دنیای اسلام بگیرد. استکبار، سرمایه گذاری بسیاری کرده که از طریق برافروختن اختلافات قومی، قبیله‌ای، زبانی و مذهبی، همه را به جان همدیگر بیندازد؛ این اقدامات باعث شد که مسلمانان دچار عقب‌ماندگی شوند و خیلی از منابع و منافع مسلمانان از دست برود.
تشکیل "امت واحده"، یکی از آرمان‌های مقدس جمهوری اسلامی است
ماموستا محمدپور گفت: نظام مبارک اسلامی ما در اقدامی بسیار صحیح، از روز اول پیروزی انقلاب، مسئله وحدت بین مسلمین و فراهم نمودن زمینه تشکیل "امت واحده" اسلامی را در سرلوحه سیاست خود قرار داد، به صورتی که به یکی از آرمان‌های بسیار مقدس جمهوری اسلامی تبدیل شد.
وی افزود: امام راحل (ره) و مقام معظم رهبری(حفظه الله) همیشه تاکیدشان بر این است که امت اسلامی از تفرقه دوری کند و تجلی این اراده بسیار مبارک نظام اسلامی، تشکیل "کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی" است و سالانه ده‌ها کنفرانس دیگر در همین راستا در مناطق مختلف و در کشورهای دیگر برگزار می‌شود.
ماموستا محمد پور در پایان تأکید کرد: ما ضمن پاسداشت و گرامیداشت این روز مبارک و هفته مبارک و این اقدام نظام مبارک جمهوری اسلامی، از خداوند می‌خواهیم وحدت اسلامی که حلقه مفقوده امروز دنیای اسلام است، به ما برگرداند و بار دیگر با وحدت و برادری آن عزت و شوکت از دست رفته را به دست بیاوریم.
